Μικρές, απλές ιδέες με μεγάλη δύναμη
Υπάρχουν μικρά πράγματα που κρύβουν μεγάλες ιδέες μέσα τους, που μπορούν να βελτιώσουν την καθημερινότητα και τις προοπτικές ενός ανθρώπου αλλά και συμπεριφορές, νοοτροπίες, ακόμη και γειτονιές ολόκληρες, με τρόπο που δεν μπορεί εύκολα κανείς να φανταστεί.
Μία ελαφριά μπάλα που κουδουνίζει έχει δώσει τη δυνατότητα σε παιδιά με προβλήματα όρασης να κάνουν κάτι που κάποτε φάνταζε αδύνατο: να παίξουν ποδόσφαιρο με τους φίλους τους. Για όλα εκείνα τα παιδιά που δεν μπορούν να δανειστούν ένα βιβλίο, γιατί δεν έχουν βιβλιοθήκη στο σχολείο τους, ταξιδεύει μία κινητή βιβλιοθήκη σε αυτά. Μία απλή παρέμβαση, όπως μία ράμπα κι ένα αναβατόριο σε ένα θέατρο δίνουν σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μία παράσταση.
Αυτές οι συνήθως τόσο απλές ιδέες που κρύβουν μεγάλη δύναμη είναι αυτές που μας γοητεύουν, ακόμη κι εάν ο αντίκτυπος ορισμένων από αυτές δεν είναι ακριβώς μετρήσιμος ή μετριέται σε λίγους ανθρώπους. Εξάλλου, έτσι χτίζονται οι αλλαγές, κάθε φορά από λίγο. Κι από την αρχή της πορείας μας έχουμε υποστηρίξει με δωρεές μας εκατοντάδες τέτοιες ιδέες.
Πολλές φορές πίσω από αυτές τις ιδέες δεν βρίσκονται μεγάλοι οργανισμοί αλλά μικρές ομάδες που αποτελούνται από δύο και τρεις ανθρώπους. Μία τέτοια περίπτωση είναι ο Νότης και η Κωνσταντίνα, η ομάδα του θάλλω, που ανέπτυξαν μία μέθοδο για τη ψυχαγωγία και νοητική ενδυνάμωση ηλικιωμένων, την οποία και εφαρμόζουν σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, κάνοντας τις ημέρες τους πιο ξεχωριστές και φωτεινές. Αντίστοιχη περίπτωση είναι κι αυτή των δύο Χιωτών καλλιτεχνών, της Όλγας και του Λευτέρη, που ζουν μόνιμα στο Βερολίνο και αποφάσισαν να κάνουν κάτι για τον τόπο τους. Το Mουσικό Φεστιβάλ Χίου εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά το 2017 και με τα χρόνια έχει εξελιχθεί σε θεσμό, με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα αλλά και εκπαιδευτικές δράσεις για παιδιά πρόσφυγες.
Κάποιες από αυτές τις ιδέες έρχονται σταδιακά να αλλάξουν παγιωμένες αντιλήψεις. Πώς μπορούμε να εξαλείψουμε τον αποκλεισμό των ανθρώπων με αναπηρία; Από τα παιδιά. Αυτήν την απλή ιδέα έκανε πράξη το Σ.Κ.Ε.Π., μέσω ενός προγράμματος που εφαρμόστηκε σε σχολεία ολόκληρης της χώρας, φέρνοντας σε επαφή μαθητές με ανθρώπους με αναπηρία, οι οποίοι μιλούσαν για την αναπηρία και απαντούσαν ανοιχτά σε ερωτήσεις τους. «Ο κύριος Παναγιώτης μπορεί να κάνει όλα τα πράγματα που κάνουμε κι εμείς αλλά με διαφορετικό τρόπο» έγραφε ένα από τα παιδιά, μετά τη συζήτηση μαζί του. Κι εκεί που μία συζήτηση μπορεί να καλλιεργήσει νέες αντιλήψεις, εξοπλισμός δίνει κυριολεκτικά τη δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να ακουστούν, για θέματα που συνήθως συζητούν και αποφασίζουν οι μεγάλοι.
Όλες αυτές οι μικρές, απλές ιδέες με τη μεγάλη δύναμη που έχουμε κατά καιρούς υποστηρίξει στην Ελλάδα, αλλά και σε όλον τον κόσμο, δεν μπορούν να χωρέσουν σε μία σελίδα, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό είναι που έχει τη μικρότερη σημασία.
